苏芸这模样可把萧凛心疼坏了。
“媳妇儿辛苦了,回家我替媳妇儿捏捏腿。”
“你不累啊?”苏芸抬起头,正好对上萧凛垂下的眼眸。他眼神温柔,眉眼间没有一丝疲惫。“你今天明明也站了一整天了。”
怎么他不累,自己却这么难受呢?
萧凛轻笑着捏了捏她的手“傻姑娘,这与当兵
https://www.du8.org https://www.shuhuangxs.com www.baquge.ccabxsw.net dingdianshu.com bxwx9.net
kenshu.tw pashuba.com quanshu.la
tlxsw.cc qudushu.net zaidudu.org
duyidu.org baquge.cc kenshuge.cc
qushumi.com xepzw.com 3dllc.net